„Можеш на три, 4, сад!“
Шта је „Можеш на три, 4, сад!“?
„Можеш на три, 4, сад!“ је мултимедијална ангажована драма у којој осморо средњошколаца отвара питања суштинског значења речи које свакодневно чујемо на радију, телевизији, у медијима. Aли, колико се заправо бавимо њима? Речи попут толеранција, пажња, љубав, ослонац, достојанство, поштовање, идентитет и децентрализација у нашем позоришном оквиру добиле су своје „заштитнике“ – оне који се за њих боре.
„Можеш на три, 4, сад!“ користи елементе ангажованог театра, основне постулате Брехтовог позоришта, али и технике тзв. вербатим драме, форме документарног театра у којој учесници – глумци изговарају сопствене одговоре до којих су претходно, у припремном радионичарском раду на представи, дошли.
Чиме се бави „Можеш на три, 4, сад!“?
„Можеш на три, 4, сад!“ се бави речима. Као и већина експерименталних представа, „Можеш на три, 4, сад!“ не садржи богату сценографију ни раскошне костиме, већ користи минимално реквизита и тело глумца као главни инструмент. Драматургија прати лична искуства и ствара јасну конструкцију која гледаоце води до врхунца катарзе. Представа траје 15 минута, након чега смо и више него расположени за разговор са публиком.
Зашто баш ТИ треба да погледаш „Можеш на три, 4, сад!“?
Зато што си и сâм средњошколац или студент. Зато што се бавиш младима, вршњачком едукацијом. Зато што си наставник, професор, педагог или психолог. Зато што си родитељ. Зато што, и да ниси ништа од горе наведеног, представа је сигурно за тебе. Представа је, укратко речено, за све.
Ко су креатори представе?
Главни покровитељ „Можеш на три, 4, сад!“ је Дом ученика средњих школа „Срећно“. Текст, идеју и режију потписује Марија Миладиновић, васпитач у Дому ученика „Срећно“ и обожаватељка ангажованих представа, док су учесници и коаутори представе Никола Обрадовић, Јелена Голубовић, Анђела Перић, Ивана Јовановић, Петар Зорнић, Оливер Милетић, Ања Остојић и Синиша Думитровић. Техничка подршка су Богдан Стојковић и Никола Милановић.